ในปัจจุบันองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นมีรายได้หลักจากการจัดเก็บภาษีโรงเรือนและที่ดินและภาษีบำรุงท้องที่ ซึ่งเก็บจากฐานทรัพย์สินในท้องที่ของตน แต่ภาษีทั้ง 2 ภาษีดังกล่าวมีปัญหาหลายประการ เช่น ภาษีโรงเรือนและที่ดินใช้ค่ารายปีหรือค่าเช่าต่อปีเป็นฐานภาษีซึ่งมีความซ้ำซ้อนกับภาษีเงินได้ การประเมินค่ารายปีที่ใช้เป็นฐานในการเสียภาษีขึ้นอยู่กับดุลยพินิจของพนักงานเจ้าหน้าที่ กรณีประกอบอุตสาหกรรมจะจัดเก็บภาษีจากค่ารายปีหนึ่งในสามของโรงเรือนและที่ดินรวมทั้งเครื่องจักร แต่เนื่องจากเครื่องจักรในปัจจุบันมีมูลค่าสูงมาก ทำให้ผู้ประกอบการอุตสาหกรรมมีค่ารายปีสูง ส่วนภาษีบำรุงท้องที่มีลักษณะอัตราภาษีถดถอย เป็นต้น
|